İlgili Kanun / Madde
4857 S.İşK/17
1475 S.İşK/14

T.C
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ  

Esas No. 2007/31333
Karar No. 2008/33412
Tarihi: 04.12.2008                                 

l ÜCRETSİZ İZİN VERİLMESİNİN FESİH NİTELİĞİNDE OLMASI
l ÜCRETSİZ İZNE ÇIKAN İŞÇİNİN BAŞKA BİR YERDE İŞ BULMUŞ OLMASININ FESİH NİTELİĞİNİ ORTADAN KALDIRMAYACAĞI
l ÜCRETSİZ İZİN BELGESİNİ İŞÇİNİN İMZALAMASININ TEBLİĞ NİTELİĞİNDE OLMASI KABUL ANLAMINA GELMEYECEĞİ

ÖZETİ: Taraflarca dosyaya sunulan deliller; iş yeri kayıtları, tanık anlatımları, bilirkişi raporu vs.dir. Belirtilen deliller birlikte değerlendirildiğinde; kökleşmiş içtihatlarımıza göre işverenin işçiye ücretsiz izin vermesi fesih niteliğindedir. Ücretsiz izne çıkarılan davacı işçinin bir başka yerde iş bulması bu somut hukuki olguyu değiştirmez. Öte yandan, davalı şirketin davacı işçiye başka bir iş bulamamasının külfeti işçiye yüklenemez. Ücretli izin belgesinin işçi tarafından imzalanması, tebliğ niteliğindedir. Yoksa kabul anlamına gelmez.

DAVA: Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, kötü niyet tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla,
dava dosyası için Tetkik Hakimi S.Betin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı iş aktinin işveren tarafından haksız olarak sona erdirildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötü niyet tazminatı isteklerinde bulunmuştur.
Davalı davacının güvenlik elemanı olarak çalıştığı Star Tour Hotel yönetiminin davacının çalıştırılmayacağının bildirildiğini, bunun üzerine davacıyı ücretsiz izne ayırdıklarını bunu davacının da kabul ederek ücretsiz izin kağıdını imzaladığını, davacının beş gün sonra Ottima Hotel’ de iş bularak işe başladığını öğrendiklerini defalarca aramasına rağmen davacının cep telefonuna çıkmadığını, davacının izinli iken başka bir yerde işe başlamasının fesih nedeni olduğunu ancak iş aktini feshedenin davacı olduğunu, 10.4.2004 de şirketten izinli olarak ayrıldıktan sonra 21.4.2004 de kendisini büroya çağırarak 30.4.2004 de Sheraon Voyager Antalya otelinde işe başlamasının tebliğ edilmek istendiğini ancak davacının bu tebliğ belgesini imzalamaktan kaçındığını bürodan ayrıldığını ve herhangi bir tazminat talebinde bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece 'davacının en son çalıştığı Star Tour Hotel yönetimi davacıyı istenmeyen personel ilan etmiş ve davalı şirketten bu personeli değiştirmesini istemiştir. Bu nedenle davacının çalışacağı yer kalmamıştır. Davalı işveren kendisine yeni çalışacak yer buluncaya kadar davacıya yirmi gün ücretsiz izin teklifinde bulunmuş, davacı da bunu kabul etmiştir. Hatta davalı işveren davacının iş aktini 10.4.2004 tarihine kadar feshetmeyerek maaş ödemeye devam etmiştir. Davalı işveren davacıyı zorunlu nedenle ücretsiz izne çıkarmak zorunda kalmıştır. Önerilen yirmi günlük ücretsiz izin süresi de makul bir süredir. Ancak davacı daha sonra başka bir şirkette iş bulduğundan ve davalı işverenin bulduğu yeni işi kabul etmediğinden iş akti sona ermiştir. İş akti işveren tarafından değil, davacı tarafından feshedilmiştir gerekçesi ile davacı isteklerinin reddine karar verilmiştir.
Karar davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Taraflarca dosyaya sunulan deliller; iş yeri kayıtları, tanık anlatımları, bilirkişi raporu vs.dir. Belirtilen deliller birlikte değerlendirildiğinde; kökleşmiş içtihatlarımıza göre işverenin işçiye ücretsiz izin vermesi fesih niteliğindedir. Ücretsiz izne çıkarılan davacı işçinin bir başka yerde iş bulması bu somut hukuki olguyu değiştirmez. Öte yandan, davalı şirketin davacı işçiye başka bir iş bulamamasının külfeti işçiye yüklenemez. Ücretli izin belgesinin işçi tarafından imzalanması, tebliğ niteliğindedir. Yoksa kabul anlamına gelmez.
Yukarıda açıklanan gerekçe ile davacının isteklerinin kabulü gerekirken reddi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.12.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.