• İŞLETMENİN KİRAYA VERİLMESİ

    YARGITAY
    9. HUKUK DAİRESİ
     
    Esas No.
    Karar No.
    Tarihi:
    2004/28073
    2005/3229
    07.02.2005
    İlgili Kanun / Madde
    4857 S.İşK/18-21
     
     
    • İŞLETMENİN KİRAYA VERİLMESİ
    • FESİHİN SON ÇARE OLARAK DÜŞÜLMESİ
    • GEÇERSİZ FESİH

     
      ÖZETİ: Dosya içeriğine, toplanan delillere göre, davacının çalıştığı tesisin daha önce de müstecire verilmek sureti ile işletildiği, kiralama olayının yeni olmadığı, kira sözleşmesinde davalının görevlendireceği personelin kiracı tarafından çalıştırılmasının kararlaştırıldığı, davacı ile aynı konumda bulunan işçilerin başka yerlerde çalıştırılmak üzere nakle tabi tutulduğu, davacı ile Genel Müdürlük bünyesine bağlı yerlerde çalışmak üzere iş sözleşmesinin fesih tarihinden birkaç ay önce imzalandığı, davacının başka birimde çalıştırılıp, çalıştırılamayacağının değerlendirilmediği, bu olgulara göre feshin geçerli nedenlere dayanmadığı anlaşılmaktadır.
                 

    DAVA.:Davacı,    feshin geçersizliği ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir
                                       Yerel mahkeme, isteği kabul etmiştir.
    Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    İş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanununun 18 ve devamı maddelerine aykırı olarak feshedildiğini iddia eden davacı, feshin geçerli nedenle yapılmadığını belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesi ile işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücret alacağına karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı, davacı ve arkadaşlarının çalıştığı tesisin kiraya verildiğini tesisin uzun süreli kiraya verilme işlemleri için çalışmaların devam ettiğini davacının hizmetine ihtiyaç kalmadığını, hak kazandığı alacaklarının peşin olarak ödenerek iş akitlerinin feshedildiğini, feshin geçerli nedenlere dayandığını, savunmuştur.
    Mahkemece, "şirketin sahibi bulunduğu tesisin zarar etmesinde davacının herhangi bir katkısının bulunmadığı, kısa bir süre için kiraya verilen tesisin ileride kiralanıp kiralanamayacağı, yap işlet devret modeline göre devredilip devredilmeyeceği hususunun da açık olmadığı, kiralama ve yap işlet devret modeli ile devredilmesi planlanan davalıya ait çalışanlarına sosyal hizmet sunma amacı ile kurduğu, eğitim ve dinlenme tesisi olarak adlandırdığı yerin, devretmesi gerekçesi çalışan işçilerin iş akdinin geçerli bir nedenle feshedilmesi olarak kabul edilemeyeceği gerekçesi ile feshin geçersizliğine, davacının işe iadesine, işe başlatmama tazminatının 4 aylık ücret olarak belirlenmesine ve boşta geçen süre için 2 aylık ücret ve haklarının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
    Verilen karar, davacı tarafından, işe başlatmama tazminatının 8 ay yerine 4 ay, boşta geçen süre ücret alacağının da 4 ay yerine 2 ay olarak belirlenmesi nedenleri ile, davalı tarafından ise, feshin geçerli nedenlere dayandığı gerekçesi ile temyiz edilmiştir.
    Dosya içeriğine, toplanan delillere göre, davacının çalıştığı tesisin daha önce de müstecire verilmek sureti ile işletildiği, kiralama olayının yeni olmadığı, kira sözleşmesinde davalının görevlendireceği personelin kiracı tarafından çalıştırılmasının kararlaştırıldığı, davacı ile aynı konumda bulunan işçilerin başka yerlerde çalıştırılmak üzere nakle tabi tutulduğu, davacı ile Genel Müdürlük bünyesine bağlı yerlerde çalışmak üzere iş sözleşmesinin fesih tarihinden birkaç ay önce imzalandığı, davacının başka birimde çalıştırılıp, çalıştırılamayacağının değerlendirilmediği, bu olgulara göre feshin geçerli nedenlere dayanmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece feshin geçersizliğine ve işe iadeye ve fesih sebebine göre 4 aylık ücret tutarında işe başlatmama tazminatının belirlenmesine karar verilmesi yerindedir.
    Ancak, 4857 sayılı İş Kanununun da düzenlenen ve feshin geçersizliğinin sonucuna bağlanan boşta geçen süre ücret alacağı, kanunda kararın kesinleşmesi süreci dikkate alınarak 4 ayla sınırlandırılmıştır. Somut uyuşmazlıkta, fesih tarihinden karar verildiği tarihe kadar geçen süre 4 aydan fazladır. O halde yasadaki bu sınırlama dikkate alınarak 4 aya kadar ücret ve diğer hakların boşta geçen süre ücret alacağı olarak karar altına alınması gerekir. Mahkemenin, bu alacağı 2 ay ile sınırlaması hatalı bulunmuştur.
    4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
    HÜKÜM : Yukarda açıklanan gerekçe ile;
    1-Ankara 4. İş Mahkemesinin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
    2-Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
    3-Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında belirlenmesine,
    4-Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsili gerektiğinin tespitine,
    5-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
    6-Davacının yapmış olduğu   43.20 YTL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
    7-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 350Y-TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
    8-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, kesin olarak 7.2.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.

     

© 2019 - ÇALIŞMA VE TOPLUM DERGİSİ