YARGITAY
22. Hukuk Dairesi
 

	Esas No. Karar No. Tarihi:		2016/3979 2019/376 10.01.2019	İlgili Kanun / Madde 4857 S. İşK/34
İŞÇİNİN ÜCRET KADEMESİNİN KAYDEN GÖSTERİLDİĞİ İŞE DEĞİL FİİLEN YAPTIĞI İŞE GÖRE BELİRLENMESİNİN GEREKMESİ
		ÖZETİ Bilirkişi raporunda, davacının kadroya kayden düz işçi pozisyonunda alınmasına karşın fiilen temizlik işçisi olarak görev yaptığının tespit edilmesi nedeniyle toplu iş sözleşmesi pozisyon alt ve üst derece aralıklarının temizlik işçisi pozisyonuna göre belirlenmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Z. Yavuz Sarraf tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin İl Özel İdaresinde kadroya geçmeden önceki dönemde geçici işçi olarak çalıştığını ancak bu hizmetlerinin kıdeminden sayılmadığını, geçici işçilikte geçen çalışmaların kıdeminden sayılarak derece ve kademesinin tespiti ile yeni derece ve kademesi dikkate alınarak ücret farkı alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz edenin sıfatına ve temyiz nedenlerine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının derece ve kademesinin belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davacının dava tarihinde 12. derecenin 25. kademesinde olması ve intibakının buna göre yapılması gerektiği tespit edilerek fark alacakları hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, varılan sonuç dosya içeriği örtüşmediği gibi hükme esas alınan bilirkişi raporu denetime elverişli de değildir.
Bilirkişi raporunda, davacının kadroya kayden düz işçi pozisyonunda alınmasına karşın fiilen temizlik işçisi olarak görev yaptığının tespit edilmesi nedeniyle toplu iş sözleşmesi pozisyon alt ve üst derece aralıklarının temizlik işçisi pozisyonuna göre belirlenmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ne var ki, 01.03.2011-28.02.2013 tarihleri arasında yürürlükte bulunan Toplu İş Sözleşmesi’nin Geçici 3. maddesi uyarınca 01.03.2012 tarihinden önce temizlik işçilerinin ilerleyebileceği derece Toplu İş Sözleşmesi eki pozisyon cetveline göre 2-9 arası, 01.03.2012 tarihi ve sonrasında ise her bir pozisyonun üst derecesinin 2 puan arttırılmış olması nedeniyle 2-11 derecedir. Dolayısıyla, dava tarihi olan 06.11.2014 tarihi itibariyle halen çalışan davacının ilerleyebileceği en üst derece 11 olmasına karşın dava tarihinde davacının 12. derecede olduğunun belirlenmesi isabetli bulunmamıştır. Yine, 01.03.2012 tarihine kadar davacının 9 derecenin üzerinde bir dereceye ilerleyemeyeceği de gözardı edilmiştir. Toplu İş Sözleşmesi  düzenlemesi gereği 90 günü aşan artık yıl için bir defaya mahsus olmak üzere bir kademe verilmesi gerektiği kuralına uyulup uyulmadığı da rapordan anlaşılamamış, raporda davacının mevsimlik işçilikte geçirdiği süreye karşılık eklenmesi gereken derece ve kademe belirlenmemiştir.
Açıklanan nedenler ile Mahkemece, yukarıda belirtilen hususları karşılayacak şekilde aldırılacak denetime elverişli bilirkişi raporu ile davacının kadroya alındığı tarihe kadar mevsimlik işçilikte geçen çalışma süresi belirlenip bu çalışmaya karşılık olarak toplu iş sözleşmesi düzenlemesi gereği her iki yılda "bir derece" ve her yıl "bir kademe" alacağı ve  varsa 90 günü aşan artık yıla da bir defaya mahsus ''bir kademe'' verileceği dikkate alınarak davacının dava tarihinde olması gerektiği derece ve kademesi belirlenmeli, taraflar yararına oluşan usuli kazanılmış haklar da gözetilerek sonucuna göre fark ücret alacağı talepleri hakkında hüküm kurulmalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.