• İŞÇİNİN İŞ SÖZLEŞMESİNİN ÜCRETSİZ FAZLA ÇALIŞMAYA KALMAK İSTEMEDİĞİ İÇİN SONA ERDİRİLMESİ

     
    YARGITAY
    9. HUKUK DAİRESİ
     
    Esas No.
    Karar No.
    Tarihi:
    2007/22480
    2007/36809
    04.12.2007
    İlgili Kanun / Madde
    4857 S.İşK/18-21
    2821 S.SK/31
     
    •  
    • İŞÇİNİN İŞ SÖZLEŞMESİNİN ÜCRETSİZ FAZLA ÇALIŞMAYA KALMAK İSTEMEDİĞİ İÇİN SONA  ERDİRİLMESİ
    • SOMUT OLARAK BELİRLENEN FESİH NEDENİ KARŞISINDA SENDİKAL NEDENİN İLERİ SÜRÜLEMEYECEĞİ
    •  
      ÖZETİ: Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre davacı işçinin iş sözleşmesinin feshi, mesai saati bitiminden sonra verilen ve karşılığında fazla çalışma ücreti ödenmeyeceği bildirilen işleri yapmaması nedenine dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. O halde somut bir olaya bağlı olarak gerçekleşen bu feshin sendikal nedene dayandığının kabulüne imkân bulunmamaktadır. İşyerinde 2004 yılında iş sözleşmesi feshedilen birkaç işçi bakımından sendikal nedenin kabul edilmiş olması, 2006 yılında davacının iş sözleşmesinin feshi bakımından da bir delil oluşturmamalıdır. Böyle olunca davacının iş sözleşmesinin feshinin sendikal nedene dayandığı somut olay bakımından kanıtlanamamış olmakla işe başlatmama tazminatının işçinin bir yıllık ücreti tutarında belirlenmesi hatalı olmuştur.
                 

    DAVA                      :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü
    Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan ve sendikal nedenle feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğinin tespiti ile işe iadesine karar verilmesini, işverence işe başlatılmaması durumunda tazminat ile boşta geçen süre ücreti ve diğer haklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı işveren iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkemece, davacının mesai saatleri içinde görevlerini yapmadığı yönündeki iddiaların yerinde olmadığı ve işverence yapılan feshin haklı ya da geçerli nedene dayanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, sendikal nedenin de bulunduğundan bahisle işe başlatmama tazminatı işçinin 1 yıllık ücreti tutarında belirlenmiştir.
    Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre davacı işçinin iş sözleşmesinin feshi, mesai saati bitiminden sonra verilen ve karşılığında fazla çalışma ücreti ödenmeyeceği bildirilen işleri yapmaması nedenine dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. O halde somut bir olaya bağlı olarak gerçekleşen bu feshin sendikal nedene dayandığının kabulüne imkân bulunmamaktadır. İşyerinde 2004 yılında iş sözleşmesi feshedilen birkaç işçi bakımından sendikal nedenin kabul edilmiş olması, 2006 yılında davacının iş sözleşmesinin feshi bakımından da bir delil oluşturmamalıdır. Böyle olunca davacının iş sözleşmesinin feshinin sendikal nedene dayandığı somut olay bakımından kanıtlanamamış olmakla işe başlatmama tazminatının işçinin bir yıllık ücreti tutarında belirlenmesi hatalı olmuştur.
    Belirtilen nedenlerle, 4857 sayılı İş Kanunun 20.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
    HUKUM: Yukarıda belirtilen nedenlerle;
    1-) İzmir 10. İş Mahkemesinin kararının bozularak ortadan kaldırılmasına,
    2-) İşverence yapılan feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine,
    3-) Davacının yasal sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin 5 aylık ücreti olarak belirlenmesine,
    4-) Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
    Davacının işe başlatılması halinde varsa ödenen ihbar ve kıdem tazminatının bu alacaktan mahsubuna,
    5-) Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
    6-) Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 450YTL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
    7-) Davacı tarafından yapılan ( 30 ) YTL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
    8-)Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak, oybirliğiyle 4.12.2007 tarihinde karar verildi.
     

© 2019 - ÇALIŞMA VE TOPLUM DERGİSİ