• İŞÇİNİN DAVRANIŞININ GEÇERLİ FESİH NEDENİ OLABİLMESİ İÇİN İŞYERİNDE OLUMSUZLUĞA YOL AÇMIŞ OLMASININ GEREKMESİ

    YARGITAY
    22. HUKUK DAİRESİ
     
    Esas No.
    Karar No.
    Tarihi:
     2015/2256
    2015/4116
    09.02.2015
    İlgili Kanun / Madde
    4857S. İşK. /2, 18-21

     
     

     
    • İŞÇİNİN DAVRANIŞININ GEÇERLİ FESİH NEDENİ OLABİLMESİ İÇİN İŞYERİNDE OLUMSUZLUĞA YOL AÇMIŞ OLMASININ GEREKMESİ
      ÖZETİ 4857 sayılı Kanun’un 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanun'un 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, iş yerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara  yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu iş yerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
    4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.





     
     
         
                 



    DAVA   : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesinekarar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
    Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi P. Şanlı Türgen tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini, feshe gerekçe yapılan  davacının eşine ait işletmenin davalı şirket ile herhangi ticari ilişki içerisine girmediğini ileri sürerek, işine iadesine  karar verilmesini istemiştir.
    Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkemece, yapılan yargılama, toplanan deliller ve şahit beyanları birlikte değerlendirildiğinde; davalı şirkette tarımsal üretim geliştirme proje yöneticisi olarak çalışan davacıya, Eti çalışanları ile çalışanların aile üyelerinden birinin, Eti'ye karşı sorumlulukları ile çelişebilecek kişisel faaliyetlerden ve mali çıkarlardan kaçınması, konumu ve görevi icabı edindiği bilgilerden faydalanarak kendisine veya başkalarına kişisel çıkar sağlamaması, bu şekilde çıkar çatışmasına sebebiyet verebilecek mahiyetteki ticari faaliyetlerde bulunmaktan imtina etmesi gerektiğinin kendisi tarafından da bilindiği ancak davacının eşi adına kurulan Arı Tarım ünvanlı şahıs şirketinin, davalı işverenin ilkelerine aykırı olması ve çalışma etiğine uygun olmaması, işçi açısından sadakat borcuna aykırılık teşkil etmesi sebeplerinden dolayı davanın reddine  karar verilmiştir.
    Kararı davacı vekili  temyiz etmiştir.
    İş sözleşmesinin, işçinin doğruluk ve bağlılığa aykırı davranışları sebebiyle işverence geçerli olarak feshedilip feshedilmediği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
    4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, iş yerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorunadır.
    4857 sayılı Kanun’un 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanun'un 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, iş yerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara  yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu iş yerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
    4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
    Dosya içeriğinden davalı işyerinde proje yöneticisi olarak çalışan davacının iş sözleşmesi davalı şirketin kurumsal ilkelerine aykırı olarak eşi  aracılığı ile çıkar çatışmasına sebebiyet verebilecek mahiyette ticaret yaptığından bahisle çalışma etiğine uymayan davranışlarından dolayı geçerli sebeple feshedildiği anlaşılmaktadır.
    Mahkemece davacının faaliyet gösterdiği davalı şirket ile uyuşmazlığa konu Arı Tarım arasında çıkar çatışmasına ve menfaat zedelemeye sebep olacak nitelikte ortak faaliyet alanı bulunup bulunmadığı araştırılmalı, neticeye göre hüküm kurulmalı iken söz konusu inceleme yapılmadan iştigal konularının aynı olduğu kabul edilerek sadakat borcuna aykırı davranıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

© 2019 - ÇALIŞMA VE TOPLUM DERGİSİ