• İŞ SÖZLEŞMESİNİN SÜRESİ DOLMADAN SONA ERMESİ

    s
    . İlgili Kanun / Madde
    4857 S.İşK/11,34

    YARGITAY
    9.HUKUK DAİRESİ

    Esas No:           2007/11049
    Karar No:        2007/19514
    Tarihi:              19.06.2007

    l İŞ SÖZLEŞMESİNİN SÜRESİ DOLMADAN SONA ERMESİ
    l İŞÇİNİN ÇALIŞMAMA NEDENİYLE TASARRUF EDECEĞİ MİKTARIN ÜCRETİNİN YÜZDE BEŞİNİ GEÇEMEYECEĞİ  

    ÖZETİ Öte yandan davacının davalı işveren ait işyerinde çalışmamış olması sebebiyle yapmak zorunda olmadığı harcamalar için %75 gibi yüksek bir oranda indirime gidilmesi doğru olmaz, Araç tahsis edilen ve yakıt gideri işverence karşılanan yemek verilen bir işyerinde işçinin gelirinin % 75' ini işyerinde çalışma sebebiyle gider olarak harcaması düşünülemez. Bu nedenle somut olayın özelliklerine göre, davacının işyerinde çalışmamış olmasından kaynaklanan olası harcamaları toplamı için % 5 oranını geçmemek üzere bir oranda indirime gidilmesi yerinde olur.


    DAVA              :Taraflar arasındaki, itirazın iptali ve takibin devamı isteği davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin süresi içerisinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 19.06.2007 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat C.G ile karşı taraf adına asil İ.O.A geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici
      sebeplere göre, davalının tüm temyiz itirazlarıyla davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında
      kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2. Davacı işçinin   iş sözleşmesinin sözleşme süresinin bitimine 18 ay kaldığı bir
      sırada feshedildiği ve bu süre içinde davacının başka bir işverene ait işyerinde 16 ay  kadar
      çalıştığı ve gelir elde ettiği tartışmasızdır. Dairemizce daha önce verilen bozma ilamında
      davacının diğer işyerinden elde ettiği gelirleri ile ihbar tazminatının indirilmesi gerektiği
      belirtilmiş, yine davalı işverene ait işyerinde çalışmamış olmasından kaynaklanan sarf etmek
      zorunda  kalmadığı     giderlerinin  belirlenerek     tenkis  edilmesi  gerektiği   açıklanmıştır.
      Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, ihbar tazminatı ile diğer
      işyerinde elde edilen gelirleri düşülmüş, bundan başka işyerinde çalışmamış olması sebebiyle
      yapmamış olduğu giderleri için % 75 oranında indirim yapılmıştır. Davacı   işçi bakiye süre
      içinde sadece 2 ay kadar işsiz kalmış ve daha sonra davalı işverene ait işyerinde elde ettiği
      kazançlarının çok altında bir ücretle işe girmiştir. Bu nedenle davacının elde etmekten kasten
      feragat ettiği bir gelirinin olduğundan söz edilemez.
    Öte yandan davacının davalı işveren ait işyerinde çalışmamış olması sebebiyle yapmak zorunda olmadığı harcamalar için %75 gibi yüksek bir oranda indirime gidilmesi doğru olmaz, Araç tahsis edilen ve yakıt gideri işverence karşılanan yemek verilen bir işyerinde işçinin gelirinin % 75' ini işyerinde çalışma sebebiyle gider olarak harcaması düşünülemez. Bu nedenle somut olayın özelliklerine göre, davacının işyerinde çalışmamış olmasından kaynaklanan olası harcamaları toplamı için % 5 oranını geçmemek üzere bir oranda indirime gidilmesi yerinde olur.
    SONUÇ:Temyiz       olunan       kararın       yukarıda       yazılı       sebepten BOZULMASINA,  peşin  alınan  temyiz   harcının  istek  halinde ilgiliye  iadesine,  19.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.

     

© 2019 - ÇALIŞMA VE TOPLUM DERGİSİ