• GEÇİCİ GÖREVLENDİRME

     
    YARGITAY
    22. HUKUK DAİRESİ
     
    Esas No.
    Karar No.
    Tarihi:
    2011/379
    2011/721
    15.09.2011
    İlgili Kanun / Madde
    4857 S.İşK/18-21
       
    • GEÇİCİ GÖREVLENDİRME
    • BİLGİ VE DENEYİM EKSİKLİĞİNDEN KAYNAKLANAN HATANIN GEÇERLİ FESİH NEDENİ OLMAYACAĞI
    • GEÇERSİZ FESİH
     
      ÖZETİ Davacı işçinin açıklanan eylemi, itiraz etmesine rağmen geçici olarak görevlendirildiği resepsiyonda bilgi ve tecrübe eksikliğinden kaynaklanmıştır. İşvereni zarara uğratma kastı bulunmamaktadır. Söz konusu davranışı doğruluk ve bağlılığa uymayan davranış olarak nitelenemeyeceği gibi, geçerli fesih nedeni de teşkil etmez. İşe iade isteğinin kabulü gerekirken, yazılı şekilde hatalı gerekçeyle talebin reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir  
                   


    DAVA                                   :Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
                                         Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
                                        Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hâkimi S.Bıçaklı tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Davacı vekili, iş sözleşmesinin işverence haklı neden olmaksızın feshedildiğini belirterek müvekkilinin işe iadesine ve yasal haklarına karar verilmesini istemiştir.
    Davalı vekili, davacının zimmetine para geçirdiğini ve resmi evrakta tahrifat yaptığı tarih olan 20.01.2009 olduğunu, ancak davalı kurum tarafından davacının bu durumu 21.01.2009 tarihinde kuruma yazılı müracaatı ile öğrenildiğini, kurumun derhal soruşturma başlattığını ve konuya ilişkin tutanakları da tuttuğunu, bu nedenlerle davalı işverenin haklı nedenle davacının iş akdini feshini düzenlediğini  savunarak davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkemece, dosyaya sunulan belgeler, Asliye Ceza dosyası kapsamında yapılan incelemeler ve açılan dava dikkate alındığında davacı aleyhine hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmak ve özel belgede sahtecilik suçlarından dolayı dava açılmış olması, buna dayanak olan evrak düzenlemeleri hep birlikte değerlendirildiğinde işverenin feshinin haklı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Dosya içeriğine göre, davacı kasiyer olarak görev yapmaktadır. İşverenin görevlendirmesiyle olay tarihinde gece resepsiyona bakmıştır. Daha önce bu işi yaptığına, resepsiyona dair bilgi ve tecrübesi bulunduğuna ilişkin delil sunulmamıştır. Tanık anlatımları, tarafların beyanları ve diğer belgeler değerlendirildiğinde, 20.1.2009 gecesi konaklamak üzere işyerine gelen dört kişilik ailenin giriş kaydı sırasında davacının zorluk çekmesi üzerine, gelen misafirlerden biri daha önce de konakladıklarını, o kaydı kullanabileceğini söyleyince, bilgisayar girişi konusunda bilgisi olmadığından yapamayan ve daha sonra bir başka arkadaşından yardım isteyebileceğini düşünen davacı, aynı aile için 17.1.2009 tarihinde tutulmuş üç kişilik kaydı kullanmış, dördüncü kişiye ait ücret için de yazar kasa fişi keserek bu fişi de diğer üç kişilik fişle birlikte söz konusu kaydın üzerine eklemiş, parayı da çekmeceye koymuştur. Ertesi gün dinlenmek üzere istirahatini kullanan davacıya, sabah kahvaltı sırasında dördüncü kişinin ücreti konusunda sorun çıktığı bildirilince, işyerine gelerek yaptığı işlemleri açıklamış, parayı da işverene vermiştir.
    Davacı hakkında güveni kötüye kullanma, özel belgede sahtecilik suçlamasıyla kamu davası açılmış ise de, bu davada sanığın bu işlemi mesleki bilgisizlik ve tecrübesizlik sonucu yapmasının mümkün bulunması, yazar kasa fişi düzenlenmeyen 20 tl’yi kendisinden sonra göreve devam eden kişiye teslim etmemesine rağmen konaklama kartı üzerine ilave 20 tl aldığını not olarak yazıp ertesi gün kuruma yatırmasına göre, sonradan paranın yatırıldığı da dikkate alınarak, sanığın suç işleme kastıyla hareket etmediği, mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığından beraatine karar verilmiştir.
    Davacı işçinin açıklanan eylemi, itiraz etmesine rağmen geçici olarak görevlendirildiği resepsiyonda bilgi ve tecrübe eksikliğinden kaynaklanmıştır. İşvereni zarara uğratma kastı bulunmamaktadır. Söz konusu davranışı doğruluk ve bağlılığa uymayan davranış olarak nitelenemeyeceği gibi, geçerli fesih nedeni de teşkil etmez. İşe iade isteğinin kabulü gerekirken, yazılı şekilde hatalı gerekçeyle talebin reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
    HÜKÜM: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
    1.Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
    2.Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
    3.Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 5 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
    4.Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
    5.Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
    6.Davacının yapmış olduğu 94.70 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
    7.Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.100.00 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
    8.Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 
    Kesin olarak 15/09/2011 gününde oybirliği ile karar verildi.

     

© 2019 - ÇALIŞMA VE TOPLUM DERGİSİ