YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
Esas No. Karar No. Tarihi:	2006/19489 2007/28243 27.09.2007					İlgili Kanun / Madde 4857 S.İşK/4 507 S.ESK/2
			ESNAF VE SANATKARLAR YASASI KAPSAMINA GİRMEK İÇİN EN FAZLA ÜÇ İŞÇİ ÇALIŞTIRILIYOR OLMA İŞVERENİN GEÇİMİNİN MÜNHASIRAN BU İŞTEN SAĞLAMIŞ OLMASI
		ÖZETİ:		Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacı işçi hakkında güveni kötüye kullanmak suçu nedeni ile açılan kamu davası sonunda beraatine karar verildiği, ve temyiz edilmesi üzerine Yargıtay tarafından zamanaşımı nedeni ile ortadan kaldırma karan verildiği anlaşılmaktadır. Öte yandan davacının güveni kötüye kullandığı hususu davalı tarafça ispat edilememiştir. Kaldı ki, davalılar iş akdinin davacının işyerini terk etmesi nedeni ile sona erdiğini savunmuş, ancak davacı işçinin terk ettiği hususunu da ispat edememiştir. Bu durumda davacının aynı işveren nezdinde geçen önceki dönem çalışmasının 1475 Sayılı Yasanın 14/2 maddesi uyarınca hizmet akdinin fasılalarla yeniden akdedilmiş olması nedeni ile son fesih tarihi esas alındığında zamanaşımının gerçekleşmediği görüldüğünden her iki dönem çalışması için haklı feshin davalı tarafça ispat edilemediği, sonucuna ulaşılarak kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmiş olması hatalı olup, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.

DAVA                         :Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar
verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı   avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü

                                                                                              t
Bir işyerinin 507 Sayılı Kanun kapsamında sayılabilmesi için en fazla üç kişi çalıştırılması ve işverenin geçimini münhasıran bu işten sağlaması gereklidir. Bizzat davalının ibraz ettiği trafik ceza tutanaklarından araçlarda başka şoförlerin çalıştığı da anlaşılmaktadır. Öte yandan 16 M 0148 plakalı minibüsün trafik kaydı dahi celbedilmemiş, davalıların kira geliri de olduğuna dair davacının 24.2.2006 günlü dilekçesi nedeniyle bir araştırma yapılmamıştır. Bu hususlar araştırılmadan davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine  , 27.9.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.