Ölümler, üzüntü ve acı ile insanın kendisi ve olgularla inşa ettiği değerleri ve geçmiş yaşanmışlıklarla yüzleştiği süreçleri var ediyor.

Doktora öğrencisi olarak on beş yıl önce tanıdığım, bu süre zarfında meslektaşı olarak aynı bölümde çalışma olanağı bulduğum, Pir Ali Kaya Hocamızı kaybetmiş olmanın kişisel derin üzüntüsünü ve mesleki eksikliğini duyuyorum.

Bu uzun süre zarfında ben Hocamızı,

Mesleğine ve mesleki değerlere ilkeyle yaklaşarak hareket eden;

Mazluma, değer ve emek vererek, eşit itibarla yaklaşan ve adil sonuçlar için saf tutan; 

Çoğunluğa karşı, düşüncelerini söylemekten ve zarar görmekten çekinmeyen;

İlkeleri, değerleri ve inandıkları uğruna tek başına bile mücadele verebilen;

Ailesi, eşi Serap hanımefendiye ve oğulları sevgili Mir Mehmet’e düşkünlüğüne yakından şahit olduğum bir baba, bir büyüğüm, bir meslektaşım olarak tanıdım ve aziz anısını da bunlarla hatırlayacağım.

Hocamızda var olan, bu mesleki ve kişisel tutum, başka bir ifade ile güçsüzle kurduğu derin bağ ile özdeşleştiği sosyal politikacı kimliği, umarım ileride de bana rol model olarak benzer mesleki davranış düsturu ile hareket edebilme cesareti verecektir.

Son söz olarak,

Hocamın bana gösterdiği akademik anlamdaki emeği ve mesleki anlamdaki yol göstericiliği için ayrıca müteşekkirim. Hocamızın var olduğu, bilmediğimiz sonsuzlukta, huzur içinde olmasını dilerim.