İlgili Kanun/md:
4857 s.İşK: 18-21

lYAŞ TEK BAŞINA GEÇERLİ FESİH NEDENİ DEĞİLDİR

ÖZÜ: Belirtmek gerekir ki İş Kanununda iş sözleşmesi ile çalışan bir kişi için bir çalışma yaşı üst sınırı belirlenmiş değildir. İşverence fesih için işletmenin, işyerinin ve işin gerekleri geçerli bir neden savunulmuş, ancak, mahkemece bu savunmaya değer verilmemiştir. Davacının verimsizliği de ileri sürülmediğine göre anılan gerekçe ile istemin reddi hatalıdır.

T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi

ESAS NO: 2003/18926
KARAR NO: 2003/18920
TARİHİ: 10.11.2003

DAVA: Davacı, işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin 09.07.2003 tarihinde geçerli bir neden olmadan feshedildiğini belirterek 4857 Sayılı İş Kanunu'nun 19. ve devamı maddelerine göre feshin geçersizliğine, işe iadesine, işe başlatılmaması halinde 8 aylık ücret tutarında tazminata ve en çok dört aya kadar boşta geçen süreye ait ücret alacağına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, fesih tarihinde emekliliğe hak kazanan ve bu gerekçe ile fesheden davalının; feshin işletmenin, işyerinin ve işin gereklerine dayandığı yönündeki savunmasına itibar edilmemiş, ancak davacının fesih tarihinde 67 yaşını doldurup hukukumuzdan bu yaşın çalışmak için son sınır olduğu gerekçe gösterilerek istek reddedilmiştir.
Belirtmek gerekir ki İş Kanununda iş sözleşmesi ile çalışan bir kişi için bir çalışma yaşı üst sınırı belirlenmiş değildir. İşverence fesih için işletmenin, işyerinin ve işin gerekleri geçerli bir neden savunulmuş, ancak.,  mahkemece bu savunmaya değer verilmemiştir. Davacının verimsizliği de ileri sürülmediğine göre anılan gerekçe ile istemin reddi hatalıdır.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre; fesih tarihinde davalının henüz zarar etmediği, 2003 yılı ilk 6 ay karını önceki yıla göre azaldığı, bu azalmanın nedenlerinden birinin de kredi alacakların taksitlendirilmesi ve bir kısmından vazgeçilmesi olduğu, davalı işverenin istihdam fazlası personel olduğunu savunmasına karşı, yönetim kurulunun fesih tarihine yakın tarihte alınan karar ile kendi bünyesindeki iştiraklerine personel alınmasına karar verildiği, davacının konumu gereği çalıştığı kadro ve yaptığı işte hizmetine ihtiyaç duyulduğu bu olgulara göre, feshin işletmenin, işyerinin ve işin gereklerinden bir nedene dayanmadığı davacının verimsizliğinin de ileri sürülmediği anlaşıldığından fesin geçersizliği ve davacının işe iadesine karar verilmesi gerekir..
Fesih nedeni, emekliliğe hak kazanma ve tazminatların ödenmiş olması karşısında işe başlatılmama halinde ödenecek tazminat 4 aylık ücret olarak belirlenmiştir.
Diğer taraftan feshin geçersizliğinin sonucu olarak, başvuru halinde ödenmesi gereken 4 aya kadar ücret alacağı da karar altına alınacaktır.
Açıklanan nedenlerle mahkemece istemin reddine dair verilen hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve 4857 Sayılı İş Kanunu'nun 20/3 maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen gerekçeler ile.
1. Ankara 5.İş Mahkemesinin 3.10.2003 gün ve 2003/ ......Esas.....
Karar Sayılı kararının bozularak ORTADAN KALDIRILMASINA.
2. İşverence yapılan feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3. Davacının yasal sürede başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin dört aylık ücreti alarak belirlenmesine;
4. Davacının işe iade için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın belirlenmesine kadar azami 4 aylık ücretinin ve diğer haklarının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, işe başlatılma halinde bu alacaktan ödenen ihbar ve kıdem tazminatının mahsubuna.
5. Davalı 1581 Sayılı Kanunun 19.maddesi uyarınca harçtan muaf olduğundan hare alınmasına yer olmadığına, peşin alman dava harcının isteği halinde davacıya iadesine.
6. Davacı vekille temsil edildiğinden karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 200.000.000 TL. Vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine.
7. Davacının yaptığı....... Tl .masrafın davalıdan alınıp davacıya verilmesine
8. Davacıdan peşin  alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine kesin olarak oybirliğiyle 10.11.2003 gününde karar verildi.