• ULUSLARARASI TIR ŞOFÖRÜ OLARAK ÇALIŞAN İŞÇİNİN ASGARİ ÜCRETLE ÇALIŞMAYACAĞI

     
    YARGITAY
    9. HUKUK DAİRESİ
     
    Esas No.
    Karar No.
    Tarihi:
    2009/50030
    2012/19507
    05.06.2012
    İlgili Kanun / Madde
    4857 S. İş. K/34,57
       
    • ULUSLARARASI TIR ŞOFÖRÜ OLARAK ÇALIŞAN İŞÇİNİN ASGARİ ÜCRETLE ÇALIŞMAYACAĞI
    • GARANTİ ÜCRET
    • YILLIK İZİN ÜCRETİNİN GARANTİ ÜCRET VE SEFER PRİMİ İLE BİRLİKTE HESAPLANMASININ GEREKMESİ
     
    ÖZETİ Uluslararası tır  şoförü  olarak  görev  yapan bir  işçinin asgari  ücret ile çalışmayacağı açıktır. Dosya içeriğine göre de garanti  ücret olan asgari  ücret ve sefer primi ile çalıştığı sabit olmuştur. Belirtilen çalışma şeklinde, işçinin temel  ücretinin garanti  ücret ve sefer pirimi  ortalamasından  oluştuğu  kabul edilmelidir. Yıllık izin  ücreti de bu  noktada her iki  ücretin toplamına göre  belirlenmelidir. 
                Tır şoförü  olarak  çalışan  işçinin yıllık izin  ücretinin asgari ücretten hesaplanacağı  kabul edildiği taktirde işçinin anayasal temeli  olan dinlenme  hakkını tam  olarak  kullanabileceğinden söz edilemez.  Yıllık izin  ücretinde işçinin temel  ücreti kullanılan izin süresine göre tam  olarak  ödenmelidir. İzin süresince sefere çıkamayacağından söz edilerek sadece asgari  ücret üzerinde yıllık izin  hesabı yerinde olmaz..
     
                 

                1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı Dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
                2. Davacı işçi son  olarak tır  şoförü  olarak  çalışmış  olup, iş sözleşmesinin feshinde işverence kullandırılmayan yıllık izinlere ait  ücretleri asgari  ücret üzerinden ödenmiştir. Davacı  işçi yapılan ödemenin eksik  olduğunu  ileri sürerek  yıllık izin  ücreti isteğinde bulunmuş,  mahkemece isteğin  reddine karar  verilmiştir.
                Uluslararası tır  şoförü  olarak  görev  yapan bir  işçinin asgari  ücret ile çalışmayacağı açıktır. Dosya içeriğine göre de garanti  ücret olan asgari  ücret ve sefer primi ile çalıştığı sabit olmuştur. Belirtilen çalışma şeklinde, işçinin temel  ücretinin garanti  ücret ve sefer pirimi  ortalamasından  oluştuğu  kabul edilmelidir. Yıllık izin  ücreti de bu  noktada her iki  ücretin toplamına göre  belirlenmelidir. 
                Tır şoförü  olarak  çalışan  işçinin yıllık izin  ücretinin asgari ücretten hesaplanacağı  kabul edildiği taktirde işçinin anayasal temeli  olan dinlenme  hakkını tam  olarak  kullanabileceğinden söz edilemez.  Yıllık izin  ücretinde işçinin temel  ücreti kullanılan izin süresine göre tam  olarak  ödenmelidir. İzin süresince sefere çıkamayacağından söz edilerek sadece asgari  ücret üzerinde yıllık izin  hesabı yerinde olmaz.
                Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi  raporunda bir başka seçenek  olarak,  sefer primi eklenmek suretiyle  izin  farkı belirlenmiş  olup,  ilgili seçenek bir değerlendirmeye tabi tutularak  yıllık izin  ücreti farkı yönünden bir karar verilmelidir.  
                Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple  BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 900.00 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine  05.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
     

© 2019 - ÇALIŞMA VE TOPLUM DERGİSİ