YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
Esas No. Karar No. Tarihi:	2004/6558 2004/23719 21.10.2004					İlgili Kanun / Madde 4773 S.K. değ.1475 S. İş.K/13 2821 S.SK/30
			SALT İŞYERİ SENDİKA TEMSİLCİSİ OMANIN FESHİ ENGELLEMEMESİ
		ÖZETİ:		Fesih tarihinde yürürlükte olan 1475 sayılı İş Kanununun 4773 sayılı yasa ile değişik 9.maddesi ile sendikalar kanununun 30.maddesi tamamen değiştirilmiştir. Bu değişiklik ile sendika temsilcisinin aktinin feshinde 1475 sayılı yasa hükümlerinin uygulanacağı hükmü getirilmekle, davacının salt işyeri temsilcisi olmasının aktinin feshine engel olacağından sözetmek olanağı kalmamıştır Davalı işverenin ibraz ettiği bilgi ve belgelere göre feshin işletmenin gereklerinden kaynaklanan ekonomik nedene bağlı olarak gerçekleştirildiği, temsilcilik faaliyeti ile ilgisinin olmadığı anlaşılmaktadır. Davacı işverenin ekonomik durumu ile ilgili savunmasında karşı bir beyanı olmadığı gibi ya da temsilciliğinden doğan sebeplere bağlı olarak iş sözleşmesinin feshedildiğine dair bir iddiası da olmamıştır

DAVA                                   :Davacı,  feshin geçersizliğine ve işe iadesine  karar verilmesini istemiştir.

                                   Yerel mahkeme, isteği kabul etmiştir. 
                                   Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
 
            Davacı, Erzurum kombinası sendika işyeri temsilcisi olduğunu, iş sözleşmesinin 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 30.maddesine aykırı olarak haklı neden olmadan feshedildiğini iddia ederek feshin geçersizliğine işe iadeye ve boşta geçen süreye ilişkin ücret isteğinde bulunmuştur.
            Davalı işveren özelleştirme kapsamında olduğunu 2002 yılı sonuna kadar 35 işyerinden 22 sinin özelleşerek faaliyetlerine son verdiğini, Özelleştirme Yüksek kurulu kararı ile iki kombinanın daha kapatılmasına karar verildiğini ayrıca 2003 yılı et alım ihalesinin büyük ölçüde sonuçlandığını buna göre üretim hacminde önemli bir azalma meydana geleceğinin anlaşılması üzerine 9.4.2003 günlü davalı Yönetim Kurulu kararı ile emekliliğe hak kazanmış tüm işçilerin yasal hakları ödenerek hizmet akitlerinin feshine karar verildiğini davacının da bu ekonomik nedenlerle işyeri temsilciliği ile ilgisi olmaksızın iş aktinin 12.5.2003 tarihinde feshedildiğini savunmuştur.
            Mahkemece, sendika temsilcisi olmakla 2821 sayılı kanunun 30.maddesi gereği emekli edilemeyeceğinin teminat altında olduğu belirtilerek salt bu nedenle fesih işlemi iptal edilerek davacının işe iadesine tazminat ve boşta geçen süreye ilişkin ücret isteğinin ise; davacı sendika işyeri temsilcisi olmakla işe iade kararı kesin karar niteliğinde olduğundan bu taleplerinin reddine karar verilmiştir.
            Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
            Fesih tarihinde yürürlükte olan 1475 sayılı İş Kanununun 4773 sayılı yasa ile değişik 9.maddesi ile sendikalar kanununun 30.maddesi tamamen değiştirilmiştir. Bu değişiklik ile sendika temsilcisinin aktinin feshinde 1475 sayılı yasa hükümlerinin uygulanacağı hükmü getirilmekle, davacının salt işyeri temsilcisi olmasının aktinin feshine engel olacağından sözetmek olanağı kalmamıştır.

            Davalı işverenin ibraz ettiği bilgi ve belgelere göre feshin işletmenin gereklerinden kaynaklanan ekonomik nedene bağlı olarak gerçekleştirildiği, temsilcilik faaliyeti ile ilgisinin olmadığı anlaşılmaktadır. Davacı işverenin ekonomik durumu ile ilgili savunmasında karşı bir beyanı olmadığı gibi ya da temsilciliğinden doğan sebeplere bağlı olarak iş sözleşmesinin feshedildiğine dair bir iddiası da olmamıştır.
            Bu durumda feshin 4773 sayılı kanun ile değişik 1475 sayılı iş kanununun 13/A maddesi gereği geçerli sebebe dayanarak gerçekleştirildiği anlaşılmakla aynı yasanın 13/C maddesi uyarınca aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
            SONUÇ:1.Ankara 9.İş Mahkemesinin 24.12.2003 tarih ve 2003/1378 E, 2043 sayılı kararının bozularak ortadan kaldırılmasına,
            2.Davanın reddine,
            3.Davalı vekili için takdir olunan 300.000.000 TL.vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
            4.Davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 20.000.000 TL.mahkeme masrafının davacıdan alınıp davalıya verilmesine,
            5.Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
            6.Peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine kesin olarak 21.10.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.