İlgili Kanun / Madde
4857 S.İşK/18-21

T.C
YARGITAY
9.HUKUK DAİRESİ

Esas No:  2006/28891
Karar No: 2007/18344
Tarihi:      11.06.2007

l MATBU OLARAK HAZIRLANAN İŞTEN AYRILMA DİLEKCESİ VE İBRANAME
l GEÇERLİ FESH NEDENİNİN KANITLANMASI
l GEÇERSİZ FESİH

ÖZETİ: Davalı taraf, işverence sunulan ayrılma dilekçesi ve ibranamenin matbu olarak imzalatıldığını ve fesih tarihinde doldurularak kullanıldığını iddia etmiş ve bu iddiasını tanık beyanları ile doğrulamıştır. Ayrılma dilekçesi ve ibraname incelendiğinde, davacı adı, işe giriş ve ayrılma tarihlerinin kalemle yazıldığı, ayrılma dilekçesi ile işverence tutulan tutanağın çeliştiği, somut bu maddi olgulara ve özellikle tanık anlatımlarına göre 05.04.2004 tarihinde davacının iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından Pazar çalışmasına gelmemesi nedeni ile feshedildiği ve fesih için işe girerken matbu olarak alınan ayrılma dilekçesi ve ibranamenin kullanıldığı anlaşılmaktadır, işveren iş sözleşmesini geçerli nedenle feshettiğini kanıtlamış değildir. Davanın kabulü yerine reddi hatalıdır.

DAVA; Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü
İş sözleşmesinin geçerli neden olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini belirten davacı işçi feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren vekili, davacının işvereni zor durumda bırakarak kendisinin ayrıldığını, işverene zarar verdiğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece savunmaya değer verilerek ve ibraz edilen 05.04.2004 tarihli ayrılma dilekçesi ve ibraname değerlendirilerek davacı işçinin işyerinde kendi ayrılmak sureti ile iş sözleşmesini sona erdirdiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine ve tanık anlatımlarına göre, tekstil iş kolunda faaliyet gösteren işverenin aldığı siparişlerin yetiştirilmesi için Pazar günü işçilerin çalışmasını istediği, davacının da içinde bulunduğu ütüleme görevi olan 8 işçinin gelmemesi nedeni ile diğer işçilerin ütü işini yaptıkları işverenin bu nedenle zarar ziyan tespit tutanağı tuttuğu anlaşılmaktadır. Davacı tanıkları, ertesi gün davacı dahil adı geçen işçilerin işveren tarafından işe alınmadıklarını, işe girerken işverenin işçilere bazı belgeleri imzalattığını beyan etmişlerdir.
Davalı taraf, işverence sunulan ayrılma dilekçesi ve ibranamenin matbu olarak imzalatıldığını ve fesih tarihinde doldurularak kullanıldığını iddia etmiş ve bu iddiasını tanık beyanları ile doğrulamıştır. Ayrılma dilekçesi ve ibraname incelendiğinde, davacı adı, işe giriş ve ayrılma tarihlerinin kalemle yazıldığı, ayrılma dilekçesi ile işverence tutulan tutanağın çeliştiği, somut bu maddi olgulara ve özellikle tanık anlatımlarına göre 05.04.2004 tarihinde davacının iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından Pazar çalışmasına gelmemesi nedeni ile feshedildiği ve fesih için işe girerken matbu olarak alman ayrılma dilekçesi ve ibranamenin kullanıldığı anlaşılmaktadır, işveren iş sözleşmesini geçerli nedenle feshettiğini kanıtlamış değildir. Davanın kabulü yerine reddi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDI-RILMASINA,
2. Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3. Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4. Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6. Davacının yapmış olduğu 42.70 YTL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 450-YTL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, Kesin olarak oybirliği ile 11.06.2007 tarihinde karar verildi.