İlgili Kanun / Madde
4857 S.İşK/18-21

T.C
YARGITAY
9.HUKUK DAİRESİ

Esas No:  2006/23562
Karar No: 2006/31320
Tarihi:      28.11.2006

l İŞYERİ DIŞINDA BİR SUÇ NEDENİYLE GÖZ ALTINA ALINMA
l İŞVERENİN GÖZ ALTI SONRASI İŞE ALMAMASI
l GEÇERSİZ  FESİH

ÖZETİ: Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre davacı işçi 1986 yılında davalıya ait işyerinde çalışmaya başlamıştır. 18.1.2006 tarihinde işyeri dışında işlenen bir suç şüphesiyle göz altına alınmış, 19.1.2006 tarihinde mahkemeye sevk edilmiş ve aynı gün tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakılmıştır. Davacı işçi serbest bırakılmasının ardından 19.1.2006 tarihinde işyerine gittiğini ve işe alınmadığını belirtmiştir. Davacı tanığı da bu durumu doğrulayan anlatımda bulunmuştur. İşverence davacıdan adliye ile ilgili belgelerin istendiği ve davacı tarafından işyerine verilmesinin ardından işe alınmadığı dosya içeriği ile sabit olmuştur. Davacı işçi uzun yıllar işyerinde çalışmıştır. Başından geçen olayın ardından işyerine gitmemiş oluşu hayatın olağan akışına uygun düşmez. Böyle olunca işverenin devamsızlık nedenine dayalı olarak feshi haklı ve geçerli bir nedene dayanmamaktadır.

DAVA: Davacı, işçi feshin geçersizliğini tespiti ile işe iadesini, işe başlatılmama halinde işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini talep etmiş ve karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme,davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğinin tespiti ile işe iadesine karar verilmesini, işverence işe başlatılmaması durumunda tazminat ile boşta geçen süre ücreti ve diğer haklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı işveren iş sözleşmesinin davacının devamsızlığı sebebiyle haklı nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının işyeri dışında işlenen bir suç şüphesiyle tutuklandığı, serbest bırakılmasının ardından işyerine gitmediği ve devamsızlıkta bulunduğu, buna göre feshin haklı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre davacı işçi 1986 yılında davalıya ait işyerinde çalışmaya başlamıştır. 18.1.2006 tarihinde işyeri dışında işlenen bir suç şüphesiyle göz altına alınmış, 19.1.2006 tarihinde mahkemeye sevk edilmiş ve aynı gün tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakılmıştır. Davacı işçi serbest bırakılmasının ardından 19.1.2006 tarihinde işyerine gittiğini ve işe alınmadığını belirtmiştir. Davacı tanığı da bu durumu doğrulayan anlatımda bulunmuştur. İşverence davacıdan adliye ile ilgili belgelerin istendiği ve davacı tarafından işyerine verilmesinin ardından işe alınmadığı dosya içeriği ile sabit olmuştur. Davacı işçi uzun yıllar işyerinde çalışmıştır. Başından geçen olayın ardından işyerine gitmemiş oluşu hayatın olağan akışına uygun düşmez. Böyle olunca işverenin devamsızlık nedenine dayalı olarak feshi haklı ve geçerli bir nedene dayanmamaktadır.
Belirtilen nedenlerle, 4857 sayılı İş Kanunun 2().maddesinin 3.fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda belirtilen nedenlerle;
1-) Adana 1. İş Mahkemesinin kararının bozularak ortadan kaldırılmasına,
2-) İşverence yapılan feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine,
3-) Davacının   yasal sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin 6 aylık ücreti olarak belirlenmesine,
4-) Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
Davacının işe başlatılması halinde varsa ödenen ihbar ve kıdem tazminatının bu alacaktan mahsubuna,
5-) Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6-) Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre400YTL vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-) Davacı tarafından yapılan (42.00) YTL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-) Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak, oybirliğiyle 28.11.2006 tarihinde karar verildi.