İlgili Kanun / Madde
818 S.BK/41

T.C
YARGITAY
21. HUKUK DAİRESİ 

Esas No.  2005/12054
Karar No. 2006/1579
Tarihi:      23.02.2006
                                                                                                                                            
l İŞYERİ DEVRİ
l DEVİR ALAN İŞVERENE HUSUMETİN YÖNELTİLMESİ
l DESTEKTEN YOKSUN KALMA TAZMİNATI

ÖZETİ: Davalı Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı'nın 4857 sayılı İş Kanunu'nun 6/3. maddesi ve Borçlar Kanunu'nun 179. maddesi gereğince devralan sıfatı ile pasif dava ehliyetine sahip olduğu açıktır.

DAVA: Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacılar vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Zehra Ayan tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, iş kazası sonucu ölüm halinde hak sahiplerinin uğramış olduğu zararın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacıların murisi Kadir Özdemir, Köy Hizmetleri Balıkesir İl Müdürlüğü Dursunbey Şantiyesi'nde işçi olarak çalışmakta iken 04.06.1997 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu vefat etmiş, mirasçıları olan davacılar Mülga Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü'ne izafeten Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı aleyhine açtıkları temyize konu dava ile maddi tazminat istemişlerdir. Mahkemece, davanın Balıkesir İl Özel İdaresi aleyhine açılması gerektiği ve davacı vekilinin taraf teşkilinden kaçındığı gerekçesiyle davanın husumet nedeni ile reddine karar verilmiş ise de, varılan bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün Kaldırılması ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında 5286 sayılı yasanın geçici 1. a bendinde, kaldırılan Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün taşra teşkilatının kadro ve pozisyonları, personeli, tüm varlıkları, araç, gereç ve taşınırları, tapuda bu Genel Müdürlük adına kayıtlı olan taşınmazları ve hizmet binalarının İstanbul ve Kocaeli illerinde Büyükşehir belediyelerine, diğer illerde il özel idarelerine devredileceği hükme bağlanmıştır. Anılan yasanın geçici 1. maddesinin b bendinde ise, kaldırılan Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün merkez teşkilatının kadro ve pozisyonları, personeli, tüm varlıkları, araç, gereç ve taşınırları ile hizmet binaları ve diğer taşınmazlarının Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı'na devredileceği belirtilmiştir. Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün leh ve aleyhine açılmış davalar ve icra takiplerinde devir durumuna göre ilgili idarenin kendiliğinden taraf sıfatım kazanacağı hususu da 5286 sayılı yasanın geçici 5. maddesinde yer almıştır. Dava konusu iş kazasının meydana geldiği Köy Hizmetleri Balıkesir İl Müdürlüğü 16.03.2005 tarihi itibariyle Balıkesir Valiliği İl Özel İdaresi'ne devredilmiştir.
İl özel idarelerine devredilen Köy Hizmetleri İl Müdürlükleri'nin devir öncesi tüzel kişilikleri bulunmamaktadır. Sadece Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün tüzel kişiliği bulunmaktadır. Başka bir anlatımla, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü kaldırılmadan önce, Köy Hizmetleri İl Müdürlükleri'nde çalışan sigortalıların uğradıkları iş kazalarından dolayı tüzel kişiliği bulunmayan ilgili Köy Hizmetleri İl Müdürlüğü aleyhine değil, tüzel kişiliği olan Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü aleyhine dava açılabilmekteydi. Dava ehliyeti olan Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü merkez teşkilatı ise, yukarıda da belirtildiği gibi, Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı'na devredilmiştir. Her ne kadar 5286 sayılı yasanın geçici 5. maddesinde, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün leh ve aleyhine açılmış davalar ve icra takiplerinde devir durumuna göre ilgili idarenin kendiliğinden taraf sıfatını kazanacağı belirtilmiş ise de, söz konusu madde hükmü devir tarihinde “açılmış” yani derdest davalar bakımından geçerlidir. Köy Hizmetleri Balıkesir İl Müdürlüğü'nün Balıkesir Valiliği İl Özel İdaresi'ne devir tarihi olan 16.03.2005 tarihi itibariyle temyize konu dava derdest olmayıp, devir tarihinden sonra 31.03.2005 tarihinde açılmıştır.
Hal böyle olunca, davalı Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı'nın 4857 sayılı İş Kanunu'nun 6/3. maddesi ve Borçlar Kanunu'nun 179. maddesi gereğince devralan sıfatı ile pasif dava ehliyetine sahip olduğu açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın davanın esasının incelenmesi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 23.02.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.