• İŞE İADE TAZMİNATININ MİKTARI

    İlgili Kanun/md:

    4857 S.İş.K/17,18,20


    T.C.

    YARGITAY

    9. Hukuk Dairesi

    ESAS NO:        2003/22556
    KARAR NO:     2004/1895
    TARİHİ:           10.02.2004

    l  İŞE İADE TAZMİNATININ MİKTARI
    l BOŞTA GEÇEN SÜREYE İLİŞKİN ÜCRETİN BELİRLENMESİ
    l TEMYİZ NEDENİ YAPMAMA

    ÖZÜ: Davacının çalıştığı süre ve fesih sebebi dikkate alındığında, davacı işçinin başvurusu üzerine, işverence işe başlatılmaması durumunda 7 aylık ücreti tutarındaki tazminat miktarı fazla olup dört aylık süre üzerinden tazminata hükmedilmelidir. Ayrıcı verilen karar tespit niteliğinde olduğundan tazminatın ve boşta geçen sürelere ait ücretin miktar olarak gösterilmesi doğru değildir.
    Kabule göre de; davacının çalıştığı süreye bağlı olarak boşta geçen süreye ilişkin 2 ay 12 günlük ücrete hükmedilmesi hatalı ise de davacı tarafın temyizi olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.

    DAVA:   Davacı, feshin geçersizliği ile işe iadesine karar verilmesini
    Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Davacı, davalı işyerinde çalışır iken iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanununun 17/1-c bendi gereğince işveren tarafından geçerli bir neden olmadan feshedilerek yerine yeni işçi alındığını iddia ederek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
    Davalı, davacının çalışmış olduğu muhasebe servisinde yeni bir sistem kurulduğunu davacının bu sisteme uyum sağlayamadığını, ayrıca verilen görevleri zamanında yerine getirmediğini buna rağmen tazminatlarının ödenerek çıkışının yapıldığını belirterek davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, feshin geçersizliğine ve işe iade ile birlikte boşta geçen süre için miktarları da belirtilmek suretiyle hüküm kurulmuştur.
    Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının feshin geçersizliğine ve işe iadeye yönelik temyiz itirazları yerinde değildir.
    Ancak, davacının çalıştığı süre ve fesih sebebi dikkate alındığında, davacı işçinin başvurusu üzerine, işverence işe başlatılmaması durumunda 7 aylık ücreti tutarındaki tazminat miktarı fazla olup dört aylık süre üzerinden tazminata hükmedilmelidir. Ayrıcı verilen karar tespit niteliğinde olduğundan tazminatın ve boşta geçen sürelere ait ücretin miktar olarak gösterilmesi doğru değildir.
    Kabule göre de; davacının çalıştığı süreye bağlı olarak boşta geçen süreye ilişkin 2 ay 12 günlük ücrete hükmedilmesi hatalı ise de davacı tarafın temyizi olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
    Yukarıda belirtilen nedenlerden dolayı 4857 sayılı İş Kanununun 20/3 fıkrası uyarınca aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeplerle;
    1. Kadıköy İş Mahkemesinin 24.9.2003 tarih ve 484-95 sayılı kararının bozularak ortadan kaldırılmasına,
    2. İşverence yapılan feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine,
    3. Davacının yasal süresi içinde başvurmasına rağmen işveren tarafından işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının dört aylık ücreti tutarı olarak tespitine,
    4. Kabule göre; Davacının işe iadesine kadar boşta geçen sürenin en çok iki ay on iki günlük ücret ve diğer hakların davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
    5. Peşin harcın mahsubu ile bakiye harcın ilgiliye iadesine,
    6. Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden 300 milyon vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
    7. Davacı tarafından yapılan 21.000.000.TL. yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
    8. Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak 10.2.2004 tarihide oybirliği ile karar verildi.

     

© 2019 - ÇALIŞMA VE TOPLUM DERGİSİ