YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
Esas No. Karar No. Tarihi:	2011/21247 2012/16736 14.05.2012				İlgili Kanun / Madde 6245 S. HarK/3
			HARCIRAH SEYYAR GÖREV TAZMİNATI
		ÖZETİ Görüldüğü gibi seyyar görev tazminatının ödenmesi için kanuna göre öncelikle çalışanın görevinin memuriyet mahalli dışında geçmesi ve sayılan görevliler dışında fiilen görev yaptıkları günler için cetvelin vize edilmesi ve Maliye Bakanlığı tarafından onaylanması gerekir. Toplu İş Sözleşmesinde de açıkça seyyar görev tazminatı ödenmesi için işçilere yapılan uygulamanın Bütçe Kanunu uyarınca vize ettirilmesi gerektiği belirtilmiştir.              Memuriyet mahalli kavramına ise Harcırah Kanunu’nun 3. Maddesinde değinilmiştir. Buna göre “Memuriyet mahalli, Memur ve hizmetlinin asıl görevli olduğu veya ikametgahının bulunduğu şehir ve kasabaların belediye sınırları içinde bulunan mahaller ile bu mahallerin dışında kalmakla birlikte yerleşim özellikleri bakımından bu şehir ve kasabaların devamı niteliğinde bulunup belediye hizmetlerinin götürüldüğü veya kurumlarınca sağlanan taşıt araçları ile gidilip gelinebilen yerler” olarak tanımlanmıştır.             Diğer taraftan 5216 sayılı kanunun geçici 2. Maddesinde “İstanbul ve Kocaeli dışında büyükşehir belediyelerinde, mevcut valilik binası merkez kabul edilmek ve il mülkî sınırları içinde kalmak şartıyla, nüfusu birmilyona kadar olan büyükşehirlerde yarıçapı yirmi kilometre, nüfusu birmilyondan ikimilyona kadar olan büyükşehirlerde yarıçapı otuz kilometre, nüfusu ikimilyondan fazla olan büyükşehirlerde yarıçapı elli kilometre olan dairenin sınırı büyükşehir belediyesinin sınırını oluşturacağı” açıklanmıştır.            Davalıya ait davacının çalıştığı Tohumluk Tescil Sertifikasyon Merkez Müdürlüğü, Ankara Büyükşehir Belediye sınırları içinde kalmaktadır. Davacının seyyar olara görevlendirildiğini iddia ettiği Yenikent Beldesi Sincan ilçesine 7, Ankara il merkezine ise 35 km uzaklıktadır.  Bu beldenin 5216 sayılı yasanın geçici 2. Maddesi dikkate alındığında Büyükşehir Belediye sınırları içinde kaldığı kaçınılmazdır. Davacının seyyar olarak görevlendirildiği yerler memuriyet mahalli içinde kalmaktadır.

            A) Davacı İsteminin Özeti:
            Davacı vekili, davacının davalı Bakanlığa bağlı Ankara Yenimahalle Belediyesi sınırları içerisinde bulunan Tohumluk Tescil Sertifikasyon Merkez Müdürlüğü işyerinde çalıştığını, başka bir belediye olan Yenikent Beldesi sınırları içerisindeki arazilerde deneme üretimi yapmak üzere görevlendirildiğini, bu şekilde görevlendirildiğinde işyerinde yürürlükte olan TİS'nin 35. Maddesi ve 6245 sayılı Harcırah Kanunu uyarınca ödenmesi gereken seyyar görev yolluğunun ödenmediğini, ödendiğine dair daha önce karar verildiğini, davalının yargı kararına rağmen sonraki dönem tazminatlarını ödemediğini belirterek, seyyar görev tazminatının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
            B) Davalı Cevabının Özeti:
            Davalı vekili, davacının deneme üretimi yapmak üzere görevlendirildiği arazinin Ankara Büyükşehir Belediyesinin mücavir alanı içerisinde kaldığını, seyyar görev yolluğuna hak kazanabilmek için öncelikle memuriyet mahalli dışına çıkılması gerektiğini,  davacı için böyle bir durumun söz konusu olmadığını, dolayısıyla seyyar görev yolluğuna hak kazanamadığını, kaldı ki, davacının görevlendirildiği yere ulaşımın resmi araçlar ile sağlanıp öğle yemeğinin de merkezden götürüldüğünü, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
            C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
            Mahkemece kabul anlamına gelmemek kaydı ile davalı tarafından icmal bordrosu ile bildirilen hesaba itibar edilerek, davacının Ankara Yenimahalle Belediyesi sınırları içerisinde bulunan Tohumluk Tesçil Sertifikasyon Merkez Müdürlüğünde çalışmakta iken Yenikent beldesi sınırları içerisindeki arazilerde deneme üretimi işinde görevlendirilmiş bulunduğu, söz konusu görevin seyyar bir görev niteliğinde olduğu, yürürlükte olan ve davacının da yararlandığı TİS'nin 35. maddesi uyarınca seyyar görev yolluğuna hak kazandığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
            D) Temyiz:
            Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
            E) Gerekçe:
            Uyuşmazlığa konu olan seyyar görev tazminatının normatif dayanakları, davacının üyesi bulunduğu sendika ile davalının imzaladığı Toplu İş Sözleşmesinin 35, Toplu İş Sözleşmesinin yollama yaptığı 6245 sayılı Harcırah Kanunu’nun 3 ve 49 maddeleri ile 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu’nun geçici 2. Maddeleridir.
            Yürürlük Toplu İş Sözleşmesinin 35. Maddesinde “İşçilerin yurt içi ve yurt dışı harcırahları konusunda Harcırah kanunun uygulanacağı, görev unvanları Maliye Bakanlığı’na seyyar görevli olarak vize ettirilen işçilere uygulamanın yapıldığı her yıla ait Bütçe Kanunu hükümleri uyarınca seyyar görev tazminatı ödeneceği” belirtilmiştir. Seyyar görev tazminatının miktarı ve kapsamı ise 6245 sayılı Harcırah Kanunu’nun 49. Maddesinde açıklanmıştır. Buna göre “Asli görevleri gereği memuriyet mahalli dışında ve belirli bir görev bölgesi (Merkez veya il kuruluşuna dahil birimlerde il sınırı, bölge şeklinde çalışan birimlerde bölge sınırı) içinde fiilen gezici olarak görev yapan memur ve hizmetlilere gündelik ve (Aşağıda unvanları sayılanlar hariç) yol masrafı ödenmez. Bunlardan, Maliye ve Gümrük Bakanlığınca görev unvanları ile iş ve çalışma özellikleri uygun görülenlere; bu Bakanlıkça vize edilen cetvellere dayanılarak fiilen gezici görev yaptıkları günler için almakta oldukları aylık/kadro derecelerine göre müstehak oldukları yurtiçi gündeliklerinin üçte biri günlük tazminat olarak verilir. Takip memuru, gezici sağlık memuru, ebe, orman muhafaza memuru, koruyucu, koruma memuru, posta dağıtıcısı, hat bakıcısı, tahsildar, gezici başöğretmen ve görev niteliklerinin bunlara benzerliği Maliye Bakanlığınca onaylanacak diğer memur ve hizmetlilerin yol masrafları mutat taşıt araçlarına fiilen ödedikleri miktarlar üzerinden karşılanır”.          Görüldüğü gibi seyyar görev tazminatının ödenmesi için kanuna göre öncelikle çalışanın görevinin memuriyet mahalli dışında geçmesi ve sayılan görevliler dışında fiilen görev yaptıkları günler için cetvelin vize edilmesi ve Maliye Bakanlığı tarafından onaylanması gerekir. Toplu İş Sözleşmesinde de açıkça seyyar görev tazminatı ödenmesi için işçilere yapılan uygulamanın Bütçe Kanunu uyarınca vize ettirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
             Memuriyet mahalli kavramına ise Harcırah Kanunu’nun 3. Maddesinde değinilmiştir. Buna göre “Memuriyet mahalli, Memur ve hizmetlinin asıl görevli olduğu veya ikametgahının bulunduğu şehir ve kasabaların belediye sınırları içinde bulunan mahaller ile bu mahallerin dışında kalmakla birlikte yerleşim özellikleri bakımından bu şehir ve kasabaların devamı niteliğinde bulunup belediye hizmetlerinin götürüldüğü veya kurumlarınca sağlanan taşıt araçları ile gidilip gelinebilen yerler” olarak tanımlanmıştır.
            Diğer taraftan 5216 sayılı kanunun geçici 2. Maddesinde “İstanbul ve Kocaeli dışında büyükşehir belediyelerinde, mevcut valilik binası merkez kabul edilmek ve il mülkî sınırları içinde kalmak şartıyla, nüfusu birmilyona kadar olan büyükşehirlerde yarıçapı yirmi kilometre, nüfusu birmilyondan ikimilyona kadar olan büyükşehirlerde yarıçapı otuz kilometre, nüfusu ikimilyondan fazla olan büyükşehirlerde yarıçapı elli kilometre olan dairenin sınırı büyükşehir belediyesinin sınırını oluşturacağı” açıklanmıştır.
           Davalıya ait davacının çalıştığı Tohumluk Tescil Sertifikasyon Merkez Müdürlüğü, Ankara Büyükşehir Belediye sınırları içinde kalmaktadır. Davacının seyyar olara görevlendirildiğini iddia ettiği Yenikent Beldesi Sincan ilçesine 7, Ankara il merkezine ise 35 km uzaklıktadır.  Bu beldenin 5216 sayılı yasanın geçici 2. Maddesi dikkate alındığında Büyükşehir Belediye sınırları içinde kaldığı kaçınılmazdır. Davacının seyyar olarak görevlendirildiği yerler memuriyet mahalli içinde kalmaktadır. Seyyar görev tazminatı ödenmesinin yasal şartları oluşmamıştır. Kaldı ki davacının çalıştığı birimde, seyyar görev tazminatı ödenmesi için Bakanlık tarafından vize ettirilen işçi de bulunmamaktadır. Davanın reddi yerine yazılı gerekçe ile kabulü hatalıdır.
            F) Sonuç:
            Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 14.05.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.