DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, fazla çalışma ücreti ile genel tatil ücret alacaklarının ödetilmesine  karar verilmesini istemiştir.
            Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
            Hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi G.Deniz Çamur tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
            A) Davacı İsteminin Özeti:
            Davacı vekili, mobilya cila ustası olarak çalışan müvekkilinin iş akdinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini, maaşının haftalık 200,00 TL olduğunu, işin niteliği gereği her gün ortalama 2 saat fazla çalıştırıldığını, hafta tatillerinde ve bayramlarda da çalışmak zorunda bırakıldığını, yıllık izin haklarının da kullandırılmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tzminatları ile yıllık izin, hafta tatili, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir. 
            B) Davalı Cevabının Özeti:
            Davalı, davacının iş yerine haber vermeden kendi kararı ile ayrıldığını, iş yerinde bir yıldan az çalıştığını, hafta sonu ve bayramlarda çalışma olmadığını, fazla çalışma yapılmadığını savunarak  davanın reddini istemiştir. 
            C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
            Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının hizmet akdinin haklı nedenlerle sona erdirildiği hususunun davalı tarafından ispat edilemediği, hafta tatili çalışması yapıldığının davacı tarafça ispat edilemediği, iş yerinde fazla çalışma ve bayram çalışması yapıldığı, yıllık izin ücretinin ödendiğinin yazılı delillerle kanıtlanamadığı gerekçesi ile hafta tatili talebinin reddine, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
            D) Temyiz:
            Kararı davalı temyiz etmiştir.
            E) Gerekçe:
            1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre  davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
            2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
            Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
            Somut olayda, davacı, işin niteliği nedeniyle her gün ortalama 2 saat fazla çalıştırıldığını iddia ederek fazla çalışma ücreti talep etmiş, davalı ise yapılan işlerin fazla çalışmayı gerektirmediğini savunmuştur.
            Mahkemece, davacı tanığının beyanları dikkate alınarak hesaplama yapan bilirkişi raporu uyarınca davacının haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma alacağına hükmedilmiştir.
            Fazla çalışma alacağının tespitinde beyanları dikkate alınan davacı tanığı Ahmet Hüseyin Kahyaoğlu davalı iş yeri çalışanı olmadığından davacının çalışma saatlerini bilmesi mümkün olmayıp bu yöndeki beyanlarına itibar edilemez. Bu sebeple davacı tarafından fazla çalışma yapıldığı ispat edilemediğinden davacının fazla çalışma ücret alacağının reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup hükmün bozulması gerekmiştir.
            F) Sonuç:
            Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.01.2014  tarihinde oy birliğiyle karar verildi.