• FAZLA ÇALIŞMANIN KANITLANAMAMASI

     
    YARGITAY
    22. HUKUK DAİRESİ
     
    Esas No.
    Karar No.
    Tarihi:
    2013/35535
    2014/970
    28.01.2014
    İlgili Kanun / Madde
    4857 S. İşK/41
       
    • FAZLA ÇALIŞMANIN KANITLANAMAMASI
    •  
     
    ÖZETİ  Davacı davalı şirkete ait dershanede 03.10.2007-20.01.2010 tarihleri arasında öğretmen olarak çalışmıştır. Dosyaya sunulan iş sözleşmelerine göre davacının ücreti aylık yirmi saat karşılığı olarak ücret kararlaştırılmıştır.
                Mahkemece tanıklar  tarafından  doğrulanan  davacının iddia ettiği çalışma saatlerine göre hesaplanan fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış ise de dinlenen davacı tanıklarından Nurtaç’ın davalı işveren hakkında davası bulunduğundan yeminsiz olarak beyanı alınmış  diğer davacı  tanığı ise davacıdan altı ay  önce işyerinden ayrılmış olup davacın tüm çalışma döneminde davacı ile birlikte çalışmamıştır. Tanık beyanlarından başkaca  davacının fazla çalışma iddiasını doğrulayan delil  bulunmamaktadır. Davacının  iş sözleşmesinde kararlaştırılan çalışma saati ve haftalık ders proğramındaki çalışma saati haricinde çalıştığı ispatlanamamıştır. Buna göre davacının fazla çalışma iddiası ispatlanamadığından  fazla çalışma ücret alacağı isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır
     
                 

    DAVA :           Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
                             Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
                             Hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi K. Keleş tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
                Davacı vekili, davacının 2007 yılı Eylül ayında Trakya Doruk Dershanesinde işe başladığını, dershanede Coğrafya öğretmeni olarak çalıştığını, Mart 2009-Ocak 2010 ayları itibariyle ödemelerinin eksik yatırıldığını, müvekkilinin haklı olarak işten ayrıldığını, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
                Davalı vekili,  davacının  kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, ödenmemiş sair işçilik alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ücret alacağının zamanında ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği davacının iş haklı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
                Karar davalı temyiz edilmiştir.
                1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
                2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
                Davacı  haftanın 6 günü 09:00-19:30  saatleri arasında  çalıştığı iddiasıyla  fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuştur. Mahkemece  tanık beyanlarına göre davacının  çalışma saati ispatlandığı gerekçesiyle haftanın altı günü bir saat ara dinlenme ile 09:00-19:30 saatleri arasında haftalık oniki saat  fazla çalışma  yaptığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla fazla çalışma ücret  isteği  hüküm altına alınmıştır.
    Davacı davalı şirkete ait dershanede 03.10.2007-20.01.2010 tarihleri arasında öğretmen olarak çalışmıştır. Dosyaya sunulan iş sözleşmelerine göre davacının ücreti aylık yirmi saat karşılığı olarak ücret kararlaştırılmıştır.
                Mahkemece tanıklar  tarafından  doğrulanan  davacının iddia ettiği çalışma saatlerine göre hesaplanan fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış ise de dinlenen davacı tanıklarından Nurtaç’ın davalı işveren hakkında davası bulunduğundan yeminsiz olarak beyanı alınmış  diğer davacı  tanığı ise davacıdan altı ay  önce işyerinden ayrılmış olup davacın tüm çalışma döneminde davacı ile birlikte çalışmamıştır. Tanık beyanlarından başkaca  davacının fazla çalışma iddiasını doğrulayan delil  bulunmamaktadır. Davacının  iş sözleşmesinde kararlaştırılan çalışma saati ve haftalık ders proğramındaki çalışma saati haricinde çalıştığı ispatlanamamıştır. Buna göre davacının fazla çalışma iddiası ispatlanamadığından  fazla çalışma ücret alacağı isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
                Kabule göre de  fazla çalışma ücreti tanık beyanlarına göre hesaplanmasına rağmen hakkaniyet indirimi yapılması hususunun gözetilmemesi de hatalı olmuştur.
                Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
                SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.
     

© 2019 - ÇALIŞMA VE TOPLUM DERGİSİ