YARGITAY
22. HUKUK DAİRESİ |
|
Esas No.
Karar No.
Tarihi: |
2013/35535
2014/970
28.01.2014 |
İlgili Kanun / Madde
4857 S. İşK/41 |
|
- FAZLA ÇALIŞMANIN KANITLANAMAMASI
-
|
|
ÖZETİ Davacı davalı şirkete ait dershanede 03.10.2007-20.01.2010 tarihleri arasında öğretmen olarak çalışmıştır. Dosyaya sunulan iş sözleşmelerine göre davacının ücreti aylık yirmi saat karşılığı olarak ücret kararlaştırılmıştır.
Mahkemece tanıklar tarafından doğrulanan davacının iddia ettiği çalışma saatlerine göre hesaplanan fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış ise de dinlenen davacı tanıklarından Nurtaç’ın davalı işveren hakkında davası bulunduğundan yeminsiz olarak beyanı alınmış diğer davacı tanığı ise davacıdan altı ay önce işyerinden ayrılmış olup davacın tüm çalışma döneminde davacı ile birlikte çalışmamıştır. Tanık beyanlarından başkaca davacının fazla çalışma iddiasını doğrulayan delil bulunmamaktadır. Davacının iş sözleşmesinde kararlaştırılan çalışma saati ve haftalık ders proğramındaki çalışma saati haricinde çalıştığı ispatlanamamıştır. Buna göre davacının fazla çalışma iddiası ispatlanamadığından fazla çalışma ücret alacağı isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır |
|
|
|
|
|
|
|
|
DAVA : Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi K. Keleş tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 2007 yılı Eylül ayında Trakya Doruk Dershanesinde işe başladığını, dershanede Coğrafya öğretmeni olarak çalıştığını, Mart 2009-Ocak 2010 ayları itibariyle ödemelerinin eksik yatırıldığını, müvekkilinin haklı olarak işten ayrıldığını, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, ödenmemiş sair işçilik alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ücret alacağının zamanında ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği davacının iş haklı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı haftanın 6 günü 09:00-19:30 saatleri arasında çalıştığı iddiasıyla fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuştur. Mahkemece tanık beyanlarına göre davacının çalışma saati ispatlandığı gerekçesiyle haftanın altı günü bir saat ara dinlenme ile 09:00-19:30 saatleri arasında haftalık oniki saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla fazla çalışma ücret isteği hüküm altına alınmıştır.
Davacı davalı şirkete ait dershanede 03.10.2007-20.01.2010 tarihleri arasında öğretmen olarak çalışmıştır. Dosyaya sunulan iş sözleşmelerine göre davacının ücreti aylık yirmi saat karşılığı olarak ücret kararlaştırılmıştır.
Mahkemece tanıklar tarafından doğrulanan davacının iddia ettiği çalışma saatlerine göre hesaplanan fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış ise de dinlenen davacı tanıklarından Nurtaç’ın davalı işveren hakkında davası bulunduğundan yeminsiz olarak beyanı alınmış diğer davacı tanığı ise davacıdan altı ay önce işyerinden ayrılmış olup davacın tüm çalışma döneminde davacı ile birlikte çalışmamıştır. Tanık beyanlarından başkaca davacının fazla çalışma iddiasını doğrulayan delil bulunmamaktadır. Davacının iş sözleşmesinde kararlaştırılan çalışma saati ve haftalık ders proğramındaki çalışma saati haricinde çalıştığı ispatlanamamıştır. Buna göre davacının fazla çalışma iddiası ispatlanamadığından fazla çalışma ücret alacağı isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Kabule göre de fazla çalışma ücreti tanık beyanlarına göre hesaplanmasına rağmen hakkaniyet indirimi yapılması hususunun gözetilmemesi de hatalı olmuştur.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.