• FAZLA ÇALIŞMA ÜCRETİNİN İŞÇİNİN FİİLEN ÇALIŞTIĞI GÜNLER İTİBARIYLA HESAPLANMASININ GEREKMESİ

    İlgili Kanun / Madde
    İşK/41
    1475 S.İşK/14

    T.C
    YARGITAY
    9. HUKUK DAİRESİ

    Esas No: 2006/27127
    Karar No: 2006/30089
    Tarihi:      14.11.2006

    l FAZLA ÇALIŞMA ÜCRETİNİN İŞÇİNİN FİİLEN ÇALIŞTIĞI GÜNLER İTİBARIYLA HESAPLANMASININ GEREKMESİ
    l İŞÇİNİN HER GÜN AYNI SÜRE FAZLA ÇALIŞMA YAPMASI OLANAKLI OLMADIĞI İÇİN İNDİRİM YAPILMASI
    l KIDEM TAZMİNATINA MEVDUAT FAİZİNİN UYGULANMASI
    l TALEPLE BAĞLI KALINARAK REESKONT FAİZİNİN MEVDUAT FAİZİNİ GEÇMEYECEK ŞEKİLDE UYGULANMASI

    ÖZETİ: İşçinin yıllık ve haftalık izin kullandığı yine bayram ve genel tatillerde çalışmasının olmadığı dönemler için fazla çalışma ücreti hesabı doğru değildir. Fazla çalışma ücreti, işçinin fiilen çalıştığı günler itibarıyla hesaplanmalı, her gün aynı şekilde fazla çalışma yapılması hayatın olağan akışına uygun düşmediğinden indirime gidilmelidir.
    Kıdem tazminatı için taleple bağlı kalınarak reeskont faizine hükmedilmiştir. 1475 sayılı yasanın 14. maddesinde kıdem tazminatı için bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizin uygulanacağı kuralı mevcuttur. Bu durumda istekle bağlılık kuralına uygun biçimde reeskont faizini geçmemek üzere bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizini yürütülmesi gerekirdi.

    DAVA: Taraflar arasındaki, kıdem, izin, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 14J 1.2006 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat İ Ü ile karşı taraf adına Avukat M T Ö geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2. Davacı işçinin haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış, davalı vekili hesaba itiraz etmiş ve yıllık izin kullanılan dönemlerde de fazla çalışma ücreti hesaplandığını ileri sürmüştür. Bilirkişi ek raporunda, işçinin 26 gün izin kullandığı ve izinli raporlu günler için fazla çalışma ücretinden %30 oranında indirime gidilmiş olmakla, kullanılan izin süresinin hesaplamayı değiştirecek nitelikte olmadığı belirtilerek bu yönde yeniden hesaplama yapılmamıştır. İşçinin yıllık ve haftalık izin kullandığı yine bayram ve genel tatillerde çalışmasının olmadığı dönemler için fazla çalışma ücreti hesabı doğru değildir. Fazla çalışma ücreti, işçinin fiilen çalıştığı günler itibarıyla hesaplanmalı, her gün aynı şekilde fazla çalışma yapılması hayatın olağan akışına uygun düşmediğinden indirime gidilmelidir. Mahkemece bilirkişiden ek rapor alınarak belirtilen esaslara göre hesaplama yaptırılması ve buna göre sonuca gidilmesi için hükmün bozulması gerekmiştir.
    3. Kıdem tazminatı için taleple bağlı kalınarak reeskont faizine hükmedilmiştir. 1475 sayılı yasanın 14. maddesinde kıdem tazminatı için bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizin uygulanacağı kuralı mevcuttur. Bu durumda istekle bağlılık kuralına uygun biçimde reeskont faizini geçmemek üzere bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizini yürütülmesi gerekirdi. Karar bu yönüyle de hatalı olmuştur.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, Davalı yararına takdir edilen 450 YTL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin  harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.11.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.

     

© 2019 - ÇALIŞMA VE TOPLUM DERGİSİ