İlgili Kanun/md:
1475 s.İşK: 13
4857s.İş K /17

l SÖZLEŞME DEVAM EDERKEN ALINAN İBRANAMENİN GEÇERLİLİĞİ
ÖZÜ: mahkemece ibranameye itibar edilerek ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddi ile feshin 22.07.1999 tarihi olarak kabul edilmesi hatalıdır. Zira iş sözleşmesi devam etmekte olup, sözleşme devam ederken alınan ibranamenin geçerliliğinden söz edilemez.

T.C.

YARGITAY

9. HUKUK DAİRESİ

YARGITAY  İLAMI

ESAS NO: 2003/8998

KARAR NO: 2003/20326

TARİH: 8.12.2003

DAVA: Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, fazla çalışma ve izin ücreti ile
hafta ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY   KARARI
1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Dosya içeriğine ve özellikle davalı tanık anlatımlarına göre, uzun yıllardan bu yana davalıya ait benzin istasyonunda çalışan davacının, izin kullandırılmaksızın hafta ve genel tatiller dahil günde 11 saat çalıştırıldığı ve bu çalışmaları karşılığı ücretlerinin ödenmediği izinlerinin kullandırılmadığının Bölge Çalışma Müdürlüğünce tesbit edilmesi üzerine davalı işverenin davacıyı 22.07.1999 tarihinde notere götürerek iş sözleşmesinin bu tarih itibarı ile feshedildiği, ihbar ve kıdem tazminatlarının ödendiği hiçbir hak ve alacağının kalmadığı yönünde ibraname imzalattırdığı, ibraname aldıktan 1 ay sonra işyerini kayden davacıların babası üzerine devrini sağladığı, oysa 22.7.1999 tarihinde bir fesih ve devir işleminin bulunmadığı, davacının ara vermeksizin çalışmasına 5.10.2001 tarihine kadar devam ettiği, feshin bu tarihte davalı işverence gerçekleştirildiği, davacının SSK sicil kaydına göre de fesih tarihine kadar davalı işçisi göründüğü 22.08.1999 tarihindeki işyeri devrinin kayden yapıldığı gerçekte işverenin davalı şirket olduğu, davalı şirketin BÇM tespitinden sonra mali yükümlülüklerinden kurtulmak için ibraname alıp, işyerini kayden davacı babası üzerinde gösterdiği, babanın da davalı çalışanı olduğu 22.07.1999 tarihinde ödenen tazminat ve işçilik alacakları bulunmadığı anlaşılmaktadır. Somut olayın bu gelişimine göre mahkemece ibranameye itibar edilerek ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddi ile feshin 22.07.1999 tarihi olarak kabul edilmesi hatalıdır. Zira iş sözleşmesi devam etmekte olup, sözleşme devam ederken alınan ibranamenin geçerliliğinden söz edilemez. Fesih tarihi 05.10.2001 tarihi kabul edilmeli, buna göre alınan ilk bilirkişi raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak ihbar ve kıdem tazminatı ile işçilik alacakları karar altına alınmalıdır.
3.Islah dilekçesi verilerek dava konusu miktarların ıslahla arttırılması halinde Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 3.7.2002 gün ve 2002/9-564 esas, 2002/572 karar sayılı ilamı gereğince arttırılan miktarlara ıslah tarihinden faiz yürütülmesi gerekir. Mahkemece ıslah ile arttırılan alacak miktarına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 8.12.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.